بچه وقتی به دنیا میاد معمولأ والدین میرن برای تو یه بانکی یه حسابی باز میکنن و هر چند وقت یه بار یه پولی براش میریزن تا اندوخته ای باشه براش. بعد به مرور با توجه به شرایطی که بانک ها اعلام میکنن ناخداگاه آدما مدام میرن این بانک و اون بانک حساب باز میکنن تا از امکانات بیشتر و بهتری استفاده کنن.

بعد هم که بچه بزرگ میشه و به سن قانونی میرسه و میخواد بره دانشگاه، سر کار وام بگیره و ... یا بانکی هست که قبلأ حساب داشته یا اینکه مجبور میشه باز بره یه بانک دیگه حساب باز کنه.

حتی اگه بانکی باشه که چندین سال باهاش کار نمیکنی، سعی میکنی تا جایی اون حساب و خالی کنی و پولشو بذاری تو یه بانکی که باهاش کار میکنی، چون وقت و حال و حوصله رفتن به بانک و بستن حساب و نداری یا اینکه وقتی میری بانک، هزار و یک دلیل میارن و کلی حرف میزنن تا قانعت کنن که حسابتو نبندی یا اینکه نگه میداری میگی مبدا برم جایی و حساب بانک ملت بخوانن من حساب داشته باشم و لازم نباشه اون موقع برم حساب باز کنم.

که البته اونقدر الان بانک و موسسه مالی وجود داره و هرکسی با یه سری از این بانکا کار میکنه که واقعأ گاهی لازمه که تو انواع بانکا حساب داشته باشی. که البته یا باید شماره حسابا و شماره کارتای بانکای مختلفتو حفظ باشی یا همیشه دفترچه و کارتای بانکیت و همراه داشته باشی یا شماره حساب و شماره کارتارو تو موبایل یا دفترچه ای یادداشت کرده باشی همراهت باشه که در صورت لزوم ازشون استفاده کنی.

خلاصه که چشم باز میکنی میبینی کلی دفترچه بانکی و کارت بانکی داری که همشونم رمز دارن و خیلی وقت هم هست که باهاشون کار نکردی و واقعأ اذیت کننده هست.