قبل از جراحی تعویض مفصل لگنم، فکر کردم که در دوران نقاهتم کلی فیلم میبینم. دیگران هم بهم توصیه میکردن که در دوران نقاهت، بیکاری، کلی فیلم ببین.

اما بعد از جراحی، اولا که تا یک ماه و نیم واقعا درد داشتم و بخاطر درد حال و حوصله فیلم دیدن نداشتم. دوما که به خاطر درد، مسکن میخوردم و بیشتر مواقع خواب و منگ بودم و نمیشد فیلم ببینم. سوما چون من تاق باز بودم و نمیتونستم بشینم و به پهلو یا شکم بخوابم، فیلم دیدن برام سخت بود.

با اینحال برای اینکه فکمو از لگنم منحرف کنم و زمان بگذره، تاق باز که خوابیده بودم، رو قفسه سینه ام یه بالشت میزاشتم و لپ تاپ میزاشتم روش و فیلم میدیدم. که اونم بخاطر سنگینی لپ تاپ قفسه سینه ام درد میگرفت. بعدش تصمیم گرفتم فیلم رو از لپ تاپ بریزم تو فلش و فلش رو وصل کنم به تبلت و با تبلت فیلم ببینم. یه چند بار با لپ تاپ و چندبار هم با تبلت فیلم دیدم و بعدش دیگه وارد ماه سوم نقاهت شدم و سعی کردم بشینم. 

دو هفته اول ماه سوم نقاهت چون میخوابیدم و مینشستم و راه میرفتم، نمیشد فیلم دید. از هفته سوم ماه سوم تقریبا میتونستم بشینم البته اونم نیم ساعت، شروع کردم به فیلم دیدن بصورت نشسته. شاید تقریبا هر دو روز یه فیلم.

اما الان تو هفته دوم ماه چهار نقاهتم، با وجود اینکه میتونم بیشتر بشینم، اونقدر کارای خورده ریز دارم برای انجام که فکر میکنم فیلم دیدن وقتمو هدر میده و بجای زمانی که میزارم فیلم ببینم، میتونم کلی کار مفید دیگه انجام بدم. 

تا حالا شده موقع دیدن فیلم گریه کنید یا کسی رو دیدید که اینجوری باشه؟

من از اون دسته آدمایی هستم که اگه فیلم احساسی باشه به چشم بر هم زدنی گریه ام میگیره و تموم ام نمیشه. گاهی چندتا دستمال کاغذی صرف پاک کردن اشکام میکنم. گاهی هم بلند میشم و میرم سرویس بهداشتی و اونجا یه دل سیر گریه میکنم و بر میگردم بقیه فیلم رو میبینم.

گاهی با فیلم همزادپنداری میکنم و گریه ام میگیره اما گاهی هم واقعا دلم بحال اون نقش از فیلم میسوزه و از روی دلسوزی گریه میکنم.جالب اینکه همزاد پنداری فقط در لحظات اشک آور هست و در لحظات خنده اصلا خنده ام نمیگیره.

یه بار شنیدم که میگفتن افرادی که هنگام دیدن فیلم احساساتی شده و اشک میریزن، افراد صادقی هستند و احساسات پاکی دارن و صداقت رفتاریشون هست که موجب اشک ریختن هنگام فیلم دیدن میشه.

خوب بودن یا بد بودن اشک ریختن هنگام فیلم دیدن رو نمیدونم اما شخصا ترجیح میدم که این اتفاق نیفته. چون مورد خنده و مضحکه دیگرون قرار می گیرم.

قبل از جراحی تعویض مفصل لگنم یه بار داشتم یه مستند فیلم‌سازی میدیدم. میگفت همونطور که یه عده معتقدند انسان از نسل میمونها بوجود اومده، عده‌ای هم معتقدند که در آینده میمونها حاکمیت رو به عده میگیرن و انسان‌ها رو زندانی می‌کنن و یه جورایی دنیا برعکس میشه.

فیلمی ساخته شده به نام شهر میمونها که انتقادات زیادی بهش شده.

امروز حوصله‌ام سررفته بود و یاد فیلم شهر میمونها افتادم، سرچ کردم و دیدم چندین فیلم با عناوین مختلف در سال‌های مختلف با موضوع شهر میمونها ساخته شده. شروع کردم به دانلود و دیدنشون. خوشم اومد ازشون.

Planet of the apes (1968)

Escape from the planet of the apes (1971)

Battle for the planet of the apes (1973)

Rise of the planet of the apes (2011)

Dawn of the planet of the apes (2014)

War for the planet of the apes (2017)

از اونجایی که من در دوران نقاهت بعد از جراحی تعویض مفصل لگن هستم و اکثر اوقات روز رو در تختخواب دراز کشیدم و نمیتونم کار خاصی انجام بدم. یکی از کارهایی که اوقات خودم رو باهاش سپری می‌کنم دیدن فیلم هست. البته اون هم با سختی، اما خب از زل زدن به دیوار بهتره.

دو، سه روزی بود که اوضاع پا و دردم بهتر بود و روزی سه تا فیلم میدیدم. بعضی روزها دوتا و بعضی روزها هم اونقدر درد دارم و کلافه هستم که هیچی.

ژانر و بازیگراش و موضوعش مهم نیست، فیلم رو میبینم که زمانم بگذره و حس کنم با وجود اینکه دراز کشیدم ولی حداقل یه کاری در طول روز کردم و بیکار نبودم.

ترجیح میدم فیلم خارجی باشه و تا بحال به جز یکی بقیه فیلم هایی که دیدم خارجی بودن، اونم زبان اصلی. دوست ندارم فیلم ترجمه شده یا زیرنویس دار ببینم.

بعضی از فیلم های هم که دیدم از نوع DVD بودند و یک فیلم در چند فایل بود، منم شروع به دیدن فیلم کردم و دقیقأ قسمت آخر فیلم، فایلش نبود و به عبارتی فیلم ابتر موند.

شما چه فیلم هایی رو پیشنهاد می‌کنید؟