میخواستم یه پست تو اینستاگرام بفرستم که روی تصویر، متن بنویسم اما اونجوری که میخواستم نتونستم پستمو درست کنم. تصمیم گرفتم تو فتوشاپ این کار و بکنم.

تو اینترنت سرچ کردم و نحوه کار و دیدم و تو فتوشاپ تمرین کردم و برام جالب بود.

البته یه سری کارارو که تو اینترنت نوشته بود نتونستم انجام بدم و اینکه من میخواستم دور متنم یه حاشیه یا کادر بکشم اما هرچی سرچ کردم نتونستم مطلبی را پیدا کنم که این کار و انجام بده. قطعأ این کار و تو فتوشاپ میشه انجام داد اما من پیداش نکردم.

اگر کسی فتوشاپ بلده یا این کاری که گفتم و انجام داده و میدونه چجوری میشه انجام داد بهم پیام بده.

اداره ما خیلی هزینه میکنه و روز ولادت حضرت فاطمه به خانم های اداره یه تلق میده که توش یه شاخه گل مصنوعی و 10 تا شکلات هست. امسال رویه رو تغییر داد و 5 شاخه گل طبیعی نرگس کاملأ معمولی و کوچیک که دورشونو بسته بود، داد.

اتفاق متفاوت دیگه ای که افتاد این بود که امسال روز زن، من تو ساختمون دوم بودم و از اونجایی که این ساختمون کلأ با حضور من مشکل دارن خیلی شیک و مجلسی به من همون 5 شاخه گل نرگس رو هم ندادن و گفتن شما جزو این اداره نیستید. در پست یکی از پستام با عنوان "جابجایی کاری" ماجرا رو تعریف کردم.

برای من واقعأ اهمیتی نداره چون خودم به اندازه کافی اهل گل و گیاه هستم دوم اینکه گلاشونم خیلی گل های خاصی نبود سوم اینکه واقعأ گرفتن هدیه از اداره برام اهمیتی نداره اما رفتارشون واقعأ زشت بود.

چون ما تو هر اداره ای که باشیم، با هم همکار هستیم و این رفتاراشون واقعأ توهین آمیزه.

از طرفی یعنی اداره درگیر 5 تا شاخه گل نرگسه.

واقعأ نمیدونم بقیه کشورها هم رفتارهای اینچنینی با پرسنل یا همکاراشون انجام میدن؟

ممنون میشم اگه کسی میدونه بقیه کشورها تو شرایط مشابه چجوری رفتار میکنن بگه تا ابهامم بر طرف بشه.

من واقعأ نمیدونم یه سری از افراد چطور به خودشون اجازه میدن سوالات ریز از زندگی دیگران بپرسن. یکی از اقوام زنگ زده بود خونمون و من تلفن رو برداشتم. یهو پرسید زن برادرت بار نیست؟ از اونجایی که زن برادرم بارداره ولی گفتن به کسی نگید. خیلی سعی کردم از پاسخ دادن طفره برم و در عین حال دروغ نگم.

بعد پرسید که برای روز مادر برای مامانت چی کادو آوردن. من گفتم چرخ گوشت، شروع کرد به پرسیدن اینکه بقیه چی دادن و ...

بهتره آدما سعی کنیم سوالای ریز از زندگی دیگرون نپرسیم، شاید نخوان جواب بدن و شاید نخوان دروغ بگن و اونوقت نمیدونن چیکار کنن.

همونطور که قبلأ گفته بودم پارسال به دلیل درد لگن و اینکه مسیر دور اداره اذیتم میکرد با کلی گریه و ناراحتی مدیران بالایی اجازه دادن که من بصورت فیزیکی اونم فقط چند روز برم یه ساختمون دیگه که مسیرش بهم نزدیک تر بود.

بعد از استعلاجی که برگشتم دیدم جای فیزیکی که تو ساختمون دوم داشتم، دیگه ندارم. چون همچنان با عصا تردد میکنم و همکارا شرایطمو دیدم باز مدیرم صحبت کرد و تو همون اتاق قبلی باز بهم یه میز دادن که باز هم فیزیکی یه سری روزها رو اونجا باشم.

از همون دو سال پیش که من برای جابجایی تلاش میکردم یه اداره تو ساختمون دوم دوست داشت که من کلأ برم و بشم پرسنل اونا اما خب اداره خودم قبول نکرد و من نهایتأ فیزیکی جابجا شدم.

الان که برگشتم اداره مجددأ همون رئیس اداره دید و گفت که هنوز جای خالی دارن و من میتونم باز برم و با اونا کار کنم.

واقعأ نمیدونم چیکار کنم. قبلأ امید داشتم که توی شرکت خودمون بمونم و قرارداد دائمی باهام ببندن و به یه جایی برسم و پیشرفت کنم به همین خاطر خیلی تلاش میکردم و خوب کار میکردم و هرکاری که بهم میگفتن انجام میدادم. اما حالا فکر میکنم راه درازی تا بستن قرارداد دائمی و به جایگاهی رسیدن وجود داره و من با توجه به شرایط لگنم دیگه توان اون همه تلاش و ندارم. به همین خاطر به دنبال جایی آرام و بی دغدغه و بی دردسر هستم.

و حالا نمیدونم که این اداره ای که الان هستم بهتره یا اداره جدید. به همین خاطر نمیدونم برای انتقالی به اداره دیگه تلاش بکنم یا نه؟

تو اداره فقط تعداد محدودی از همکارا درجریان بیماری من و جراحی تعویض مفصل لگنم بودن. از روزی که 4 ماه استعلاجیم تموم شد و برگشتم اداره، هر کسی که منو دید ازم پرسید و منم نمیتونستم جواب ندم و مجبور شدم به همه بگم جراحی تعویض مفصل لگن انجام دادم. بعد تازه وارد مرحله بعد میشیم، همه میپرسن چرا؟

مجبور میشم بگم در رفتگی لگن مادرزادی داشتم.

خوبیش اینه که اکثرأ در همین جا صحبت تموم میشه و وارد مرحله دعا و آرزوی سلامتی میشیم.

گاهی هم صحبت همچنان ادامه پیدا میکنه و دکترت کیه؟ کدوم بیمارستان بودی؟ چجوری بود؟ دارو مصرف میکنی یا نه؟ و خلاصه که هر سوالی دارن میپرسن.

بدیش اینه که همکارا الان ظاهر منو میبینن و منم ماجرا رو تعریف میکنم و از نظرشون شاید خیلی خاص نباشه چون اصلأ درکی از نوع جراحی و درد و دوران نقاهت من ندارن.

اینجاست که واقعأ میرسم به این عبارت: برای اینکه در مورد کسی حرف بزنیم باید اول کفشاشو بپوشیم تا ببینیم چه بر اون گذشته.

 اومدم یه اکانت جدید برای خودم تو اینستاگرام ایجاد کنم. اولأ که ایمیل قبلی خودمو قبول نمیکرد و بعدأ متوجه شدم که با هر آدرس ایمیل فقط یک اکانت میشه ثبت کرد.

بعد اومدم یه آدرس ایمیل درست کردم و به محض اینکه زدم برای اکانت اینستاگرام پیغام داد که این ایمیل قبلأ ثبت شده و برای یه اکانت دیگه درحال استفاده هست. آدرس ایمیل رو زدم که اکانتی که بهش متصل هست رو بهم نشون بده زد که با این آدرس ایمیل اکانتی ثبت نشده. 

خلاصه که این نشد.

دوباره یه ایمیل دیگه درست کردم و یه اکانت جدید ثبت کردم و واردش شدم و اومدم بیرون و دوباره که اومدم وارد اکانت اینستاگرام بشم زد که شما قوانین اینستاگرام رو رعایت نکردید و پیج بلاک شد.

منم چشمام گرد شد از اینکه من هنوز تو اون پیج فعالیتی نکرده بودم هنوز نه کسی رو فالو کرده بودم و نه کسی منو فالو کرده بود. تقریبأ 5 دقیقه قبلش تازه اکانت و ایجاد کرده بودم چطور قوانین اینستاگرام رو رعایت نکردم.

اومدم به اینستاگرام ایمیل بزنم و مشکل و بگم. بعد از نوشتن مشکلات نوشت که درحال حاضر امکان ارسال فیدبک شما نیست بعدأ ارسال کنید.

خلاصه که کل روز و درگیر اینستاگرام بودم و آخرشم به نتیجه نرسیدم.

خیلی دوست دارم جزو افراد چند زبانه باشم. دوست دارم زبان های مختلف یاد بگیرم مثل آلمانی، فرانسوی، مکزیکی، چینی، ژاپنی و ... اما هزینه کلاس‌های بیرون برای زبان های دیگه به جز انگلیسی نسبتأ بالاست. از طرفی زمان باید داشته باشی برای خوندن.

در کنار این دو مورد از اونجایی که فقط چند ماه از جراحی تعویض مفصل لگن من گذشته و هنوز کامل خوب نشدم، اکثر روزها هنوز درد دارم و بی حوصله هستم و اینکه هنوز نمیتونم طولانی بشینم، با وجود علاقه ای که به یادگیری زبان دارم، ناچارم به تعویق بندازمش.

بنظرتون میشه خودخوان یه زبان یاد گرفت؟ چجوری و از کجا باید شروع کرد و خوند؟ کسی میتونه راهنمایی کنه؟

از اونجایی که اکثر کارمندان از شرایطی که دارن و حقوقی که میگیرن ناراضی هستن، حالا کاری ندارم که به حقه یا ناحق، درست میگن یا اشتباه می‌کنن، معمولأ میشه گفت تو هر سازمان و اداره ای یا بهتره بگم تو هر اتاق اداری از بین 5 کارمند دوتاشون، دو شغله هستن، چه خانم و چه آقا.

معمولأ تمرکز روی یک شغل بیشتر از شغل دیگر هست. بنابراین تعدادیشون تمرکزشون رو شغل کارمندیشونه و بعد از ساعت کاری یا در اوقات فراقتشون به شعل دیگه ای مشغول هستن، اما تعداد دیگه ای از کارمندا هم هستن که به اصطلاح شغل کارمندی رو پاره وقت گرفتن و اون یکی شغل، کار اصلیشونه. این افراد میشه گفت از 8 ساعت اداری جمعأ یک ساعت کار اداری انجام میدن و بقیه ساعات رو دارن یا خرید و فروش می کنن یا توی اداره نیستن یا خوابن یا پیش بقیه کارمندا درحال حرف زدن و خوش گذروندن هستن، یه تعداد درس می خونن، یه تعداد وبگردی میکنن و فیلم میبینن و خلاصه تعلقی به سازمان ندارن.

حالا این وسط اونایی که کارمندن، افراد متعهدی هستن، گاهأ ناراضی هم هستن و به دلایل مختلف شغل دوم ندارن و کنار این افراد دو شغله که کارمندی رو پاره وقت برداشتن، میشینن واقعأ بهشون سخت میگذره و هر روز بیشتر عصبی و ناراحت و شاکی میشن.

من جرو افرادیم که شغل کارمندی تنها شغلیه که دارم و در کنارم انواع افراد دو شغله وجود داره. واقعأ خدا صبر بده.

یه سری مطلبی خوندم در مورد تأثیر امواج بر بدن.

خلاصه مطالبی که خوندم این بود که امواج بر بدن تأثیر منفی دارد. اما از آنجا که هنوز مشخص نشده امواج با چه شدتی بر بدن چه تأثیری میزاره یا اینکه افراد چه مدت در معرض چه شدت امواج قرار بگیرن چه تأثیرات منفی بر بدنشون خواهد داشت، خیلی ها قبول ندارن که امواج تأثیر منفی داره.

اما با توجه به آزمایشات انجام شده جذب امواح توسط بدن انسان غیر قابل انکار هست. و با توجه به تأثیری که امواج بر روی سلول‌ها دارد، قطعأ امواج تأثیر منفی بر بدن دارد. به همین دلیل بهتره که افراد حتی الامکان از امواج دوری کنن اما از اونجایی که در زندگی امروزی این امکان واقعأ وجود نداره باید سعی کرد تا حد امکان افراد مسن، افرادی که بیماری های خاص دارن از تجهیزاتی که امواج از خودشون متصاعد می کنن فاصله داشته باشن.

افرادی که پروتز دارن هم جزو افراد با بیماری خاص محسوب میشن.

از اونجایی که من جراحی تعویض مفصل لگن انجام دادم و پروتز دارم و در شرکتی کار میکنم که تو هر واحد یه مودم وایرلس و یه دستگاه رک با کلی سوئیچ و ... وجود داره. باید سعی کنم حتی الامکان در فاصله دورتری نسبت به این تجهیزات باشم.

این مطلب رو نوشتم تا اگه فردی هست که بیماری خاص داره یا پروتز داره، حواسش به این مسأله باشه.

مطلبی خودندم در مورد جراحی تعویض مفصل لگن و بهبود بیمارانی که این جراحی رو انجام دادم. یه بخشی از مطلب درباره التیام زخم در این افراد بود. چون این قسمت برام جذاب بود گفتم برای شما هم بنویسم چون دونستنش نه تنها برای افرادی که جراحی تعویض مفصل لگن انجام دادن که برای تمامی افرادی که انواع جراحی ها رو انجام دادن یا قراره انجام بدن و یا هر زخم و بیماری ای مفید هست.

برای التیام زخم چهار مورد بسیار حائز اهمیته:

1- تغذیه مناسب

2- اکسیژن رسانی به بدن

3- آبرسانی به بدن (هیدراسیون)

4- افزایش سیستم ایمنی بدن

هر چهار بخش بالا رو با تمرکز بر روی یک سری از ویتامین ها میشه تأمین کرد. هم با خوردن مواد غذایی و هم با استفاده از دارو.

مصرف روی: تقسیم سلولی را افزایش می دهد و روند اپی تلیوم سازی را افزایش می دهد.

مصرف آهن: برای ساخت کلاژن، ساخت هموگلوبین و انتقال اکسیژن مفید است.

مصرف مس: برای ساخت کلاژن و افزایش فعالیت گلوبولهای سفید مفید است.

مصرف ویتامین E: صدمات بافتی را کاهش می دهد.

مصرف ویتامین C: برای ساخت کلاژن، حفظ قدرت کششی زخم، بازسازی مویرگ ها و افزایش سیستم ایمنی بدن مفید است.

مصرف ویتامین A: برای تولید سلول جدید بدن مفید است.

مصرف ویتامین B Complex: نقش مهمی در قدرت کششی زخم و افزایش سیستم ایمنی بدن ایفا می کند.

مصرف گلوکز و چربی: انرژی مورد نیاز بدن را تأمین می‌ کند.

مصرف پروتئین: برای رگ سازی و ترمیم زخم و افزایش ایمنی بدن مفید است.

امیدوارم این مطلب برای همه بیماران و افراد مفید باشه و موجب بهبود و سلامت افراد بشه.